บทที่ 49 บทที่ 49

สายตาที่คล้ายดั่งมีมนตราของเขา กระตุ้นเร้าสาวน้อยขี้อายให้กลายเป็นไฟ ร่างอรชรเปลือยเปล่าควบขี่อาชาหนุ่ม โดยมีความอ่อนนุ่มโอบรัดแก่นลำชายอย่างแน่นหนึบขณะโหย่งขึ้นสูงไปจนเกือบสุดส่วนปลาย แล้วทิ้งตัวเองลงสวมครอบเขาจนแนบชิดส่วนโคน

“โอววว วิเศษเหลือเกิน เธอเก่งมากละอองฝน” เสียงห้าวดุครางออกมาด้วยความหลง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ