บทที่ 21 21
เขาจูบซับน้ำตาให้เธออย่างอ่อนโยน ร่างที่เกร็งตัวตอดรัดเขาตุบๆ ทำให้เขานึกเห็นใจอยู่ครามครัน
“เจ็บมากไหม” เขาเอ่ยถาม เธอร้องไห้สะอึกสะอื้นเพราะรู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายถูกฉีกออกจากกันเป็นชิ้นๆ
“แรกๆ ก็แบบนี้แหละ พี่คิดว่าอ่อนโยนที่สุดแล้วนะ” ดูเขาพูดเข้า เหมือนจะให้กำลังใจเธอ ปลอบใจเธอ แต่ก็ยังทำให...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 บทที่ 1
2. บทที่ 2 บทที่ 2
3. บทที่ 3 บทที่ 3
4. บทที่ 4 4
5. บทที่ 5 5
6. บทที่ 6 6
7. บทที่ 7 7
8. บทที่ 8 8
9. บทที่ 9 9
10. บทที่ 10 10
11. บทที่ 11 11
12. บทที่ 12 12
13. บทที่ 13 13
14. บทที่ 14 14
15. บทที่ 15 15
16. บทที่ 16 16
17. บทที่ 17 17
18. บทที่ 18 18
19. บทที่ 19 19
20. บทที่ 20 20
21. บทที่ 21 21
22. บทที่ 22 22
23. บทที่ 23 23
24. บทที่ 24 24
25. บทที่ 25 25
26. บทที่ 26 26
27. บทที่ 27 27
28. บทที่ 28 28
29. บทที่ 29 29
30. บทที่ 30 30
31. บทที่ 31 31
32. บทที่ 32 32
33. บทที่ 33 33
34. บทที่ 34 34
35. บทที่ 35 35
36. บทที่ 36 36
37. บทที่ 37 37
38. บทที่ 38 38
39. บทที่ 39 39
40. บทที่ 40 40
41. บทที่ 41 41
42. บทที่ 42 42
43. บทที่ 43 43
44. บทที่ 44 44
45. บทที่ 45 45
46. บทที่ 46 46
47. บทที่ 47 47
48. บทที่ 48 48
49. บทที่ 49 49
50. บทที่ 50 50
51. บทที่ 51 51
52. บทที่ 52 52
53. บทที่ 53 53
54. บทที่ 54 54
55. บทที่ 55 55
56. บทที่ 56 56
57. บทที่ 57 57
58. บทที่ 58 58
59. บทที่ 59 59
60. บทที่ 60 60
61. บทที่ 61 61
62. บทที่ 62 62
63. บทที่ 63 63
ย่อ
ขยาย
