บทที่ 22 บทที่ 22 แขวนคออำพรางศพ

รุ่งเช้าของวันต่อมา หลัวเยี่ยนเจ๋อมีงานด่วนในค่ายทหาร เขาจึงรีบเร่งออกไปจากจวนอ๋องตั้งแต่เช้ามืด ยามนี้จึงมีเพียงหลัวเทียนเฉิงและโจวอวี้หลันที่กำลังนั่งรับสำรับยามเช้าด้วยกันอยู่ในเรือน

"วันนี้ข้าพอมีเวลาว่าง ข้าจะพาเจ้าไปเที่ยวชมตลาดในเมืองหลวง เจ้าว่าดีหรือไม่?"

"ดีเพคะพี่เฉิง"

"เช่นนั้นเจ้าก็...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ