บทที่ 44 ตอนที่ 18.น้ำเคียงดิน

“เสก ปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันไม่ได้ลักพาตัวลูกพ่อเลี้ยงไปจริง ๆ ฉันสาบานได้” กันตาเกลี้ยกล่อม อย่างน้อยเสกก็เคยมีความรู้สึกดี ๆ ให้เธอ ถ้าพูดดี ๆ เสกอาจจะปล่อยเธอไป

“หยุดพล่าม แล้วอยู่เงียบ ๆ” เสกตะคอกกลับด้วยน้ำเสียงจริงจัง ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างอะไรกับงูพิษ เขาเคยถูกกัดมาแล้ว และจะไม่ยอมให้มันเป็นอย่าง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ