บทที่ 101 บทที่ 101

สุริยะลูบหลังบ่าไหล่อย่างปลอบโยน ก่อนดันร่างอวบออกห่าง ดวงตาคมหลุบมองหน้าท้องที่ยื่นออกมาด้วยหัวใจที่ล้นปรี่ไปด้วยความรัก เขาก้มลงจูบหน้าท้องซึ่งเป็นที่ตั้งของลูกในท้อง แล้วแนบหูฟังเสียงเผื่อจะได้ยินเสียงของลูกน้อย

“พี่คิดถึงจันทร์เจ้ามาก พอรู้ว่าจันทร์เจ้าท้องก็อยากจะมาหา แต่...พี่ยังม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ