บทที่ 11 บทที่ 11

“ก็ใช่น่ะสิ ไม่งั้นจะแปลงทำไมให้เจ็บตัว”

“หืม...” นักรบจับสังเกตเธอให้แน่ใจว่าไม่ได้โกหก เขาพอจะรู้ว่ามีสิ่งหนึ่งที่ไม่สามารถผ่าเอาออกได้นั่นก็คือลูกกระเดือก ตาคมมองตรงไปที่ลำคอระหงพยายามเพ่งหารอยนูนๆ ที่บ่งบอกว่าเป็นลูกกระเดือก “เธอไม่มีลูกกระเดือก”

“ห๊า!” ชาครียาคว้าคอตัวเองหมับ หาทา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ