บทที่ 30 บทที่ 30

“ใช่จ้ะ หนูแพรกลับมาคราวนี้สวยจนจำแทบไม่ได้ ไม่น่าเชื่อว่าเวลาผ่านไปเร็วขนาดนี้ หนูแพรไปเยอรมันไม่กี่ปีกลับมาก็อายุ 24 แล้ว ได้ยินว่าคว้าเกียรตินิยมมาได้ด้วยนะ เก่งจริงๆ”

“โห...คุณแม่ยกยอปอปั้นขนาดนี้ สงสัยว่าผมคงต้องหาเวลาไปเยี่ยมสักหน่อยแล้ว ไม่รู้ว่าเธอจะจำผมได้หรือเปล่านะครับ”

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ