บทที่ 45 บทที่ 45

“คุณต้องร้องไห้ซะให้พอ แล้วอย่าไปร้องไห้ให้ลูกเห็น กำลังใจที่ดีที่สุดของตารบก็คือพ่อกับแม่” เสี่ยยุทธนาคว้าแขนภรรยาไว้ได้ทันก่อนที่ร่างท้วมจะผลักประตูห้องพักฟื้นซึ่งมีป้ายชื่อ ‘น.ท.นักรบ ผดุงกิตติศักดิ์ ร.น.’ ติดอยู่ด้านหน้า

“ค่ะๆ อิฉันจะพยายามทำให้ได้”

“ไม่ใช่แค่พยายาม แต่คุณต้องทำให้ได้ ท่องไว้เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ