บทที่ 75 บทที่ 75

“อ๋อ...กูรู้แล้ว เขาชื่อชา ก่อนหน้านี้เขาปิดตาข้างเดียวเหมือนโจรสลัด กูยังคิดว่าเขาตาบอดเหมือนคนอื่นๆ คิด ที่แท้ก็เห็นว่าตาไม่ได้บอดซะงั้น แถมยังมาช่วยพวกเราอีก”

“เออใช่ น่านับถือเสียจริงนะ” นักรบมองขาด้วนๆ ของเพื่อนก็มีสีหน้าปั้นยากขึ้นมาทันที

“กูไม่เป็นไรหรอกน่า อย่ามาทำหน้าสงสารนะโว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ