บทที่ 35 ผมเลวนะ5

" ซาโย " ชายหนุ่มยิ้มออกมา แล้วมองคนตรงหน้าที่ปกปิดทุกอย่างของตัวเองเอาไว้ สำเนียงการพูดของเธอ ทำให้เค้า กลับมาคิดได้ว่า เธออาจจะไม่ได้ใช้ภาษาไทยนาน แต่ก็พูดได้ชัดเจนดี ดวงตากลมโต ที่มองยามที่เค้า ขยับเคลื่อนบนตัว ตลอดค่อนคืน จะทำให้เค้า ลืมได้ยังไง แม้จะมีแมสก์ปิดบังใบหน้า แต่เค้าก็เชื่อว่า ตามร่าง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ