บทที่ 13
“ไม่เป็นไร มันจบแล้ว ทุกอย่างจบลงแล้ว” อีวาน ดอนพูด อุ้มเอาสเตอร์ มู่ไว้ในอ้อมแขนและตบเขาเบาๆ เหมือนที่เธอทำเมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก
ใช่ ทุกอย่างจบลงแล้ว และผู้หญิงคนนี้จะไม่ปรากฏตัวอีกเลย
อาจเป็นเพราะอ้อมกอดนี้อบอุ่นเกินไป หรืออาจเป็นเพราะว่า ออสเตอร์ ถอดยามทั้งหมดในหัวใจออก ดวงตาของเขาก็มืดลงทันท...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6
7. บทที่ 7
8. บทที่ 8
9. บทที่ 9
10. บทที่ 10
11. บทที่ 11
12. บทที่ 12
13. บทที่ 13
14. บทที่ 14
15. บทที่ 15
16. บทที่ 16
17. บทที่ 17
18. บทที่ 18
19. บทที่ 19
20. บทที่ 20
21. บทที่ 21
22. บทที่ 22
23. บทที่ 23
24. บทที่ 24
25. บทที่ 25
26. บทที่ 26
27. บทที่ 27
28. บทที่ 28
29. บทที่ 29
30. บทที่ 30
31. บทที่ 31
32. บทที่ 32
33. บทที่ 33
34. บทที่ 34
35. บทที่ 35
36. บทที่ 36
37. บทที่ 37
38. บทที่ 38
39. บทที่ 39
40. บทที่ 40
41. บทที่ 41
42. บทที่ 42
43. บทที่ 43
44. บทที่ 44
45. บทที่ 45
46. บทที่ 46
47. บทที่ 47
48. บทที่ 48
ย่อ
ขยาย
