บทที่ 155

รีเบคก้ามองมาที่เขาอย่างรู้เท่าทันและถามว่า “คุณคิดว่าฉันอยากฆ่าตัวตายตอนนี้หรือเปล่า”

สแตนลีย์ขมวดคิ้ว

ที่จริงเมื่อเขาเข้ามาและเห็นว่าครึ่งหนึ่งของร่างของเธออยู่นอกหน้าต่าง สายลมที่พัดมาซึ่งดูเหมือนจะสามารถพาเธอออกไปได้ เขาก็อดคิดไม่ได้

“ฉันไม่ทำ ไม่ต้องห่วง!” รีเบคก้าเอื้อมมือเข้าไปกอดเอวตัวเองแน่...