บทที่ 32 32

แต่เขากลับไม่พูดอะไรมาเลย ไม่มีแม้แต่คำว่าขอโทษ เขาเป็นซาตานในร่างของคนใช่ไหม เขาถึงได้ใจคอเยียบเย็นแบบนี้ น้ำตาที่หยุดไหลไปไม่นานไหลลงมาอีกอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่าย ดวงตาที่ช้ำบวมอยู่แล้วยิ่งบวมหนัก ตลอดทั้งคืนหญิงสาวไม่หลับอีกเลย

ภูตะวันเดินเซซังอย่างคนหมดอาลัยตายอย่างเข้ามาในห้องของตัวเอง นี่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ