บทที่ 58 58

“ ไม่ได้หรอกค่ะ ดึกแล้ว คุณไม่สบายก็กลับไปพักเถอะค่ะ อยากคุยอะไร…เช้ามาค่อยคุยกัน ฉันยังอยู่ที่นี่อีกหลายวันค่ะ”

เสียงของเอมวิกาที่พูดขึ้นชนิดตัดบัวไม่เหลือใย เล่นเอา  ชายหนุ่มต้องยืนนิ่งอยู่เช่นนั้นอีกนานกว่าจะตัดใจเดินกลับห้องตัวเอง

พูดอะไรไปในตอนนี้เธอก็คงจะไม่รับฟังเขา รอพรุ่งนี้ก่อนเถอะ…เขาจะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ