บทที่ 85 85

“ผมเริ่มคุ้นกับบ้านหลังที่อยู่แล้วด้วย”ชายหนุ่มสีน้ำเสียงลำบากใจ

/พ่อเสียดายบ้านใหญ่น่ะ ชามาอยู่ ส่วนบ้านหลังนั้นก็ปล่อยขายไม่ดีกว่าเหรอ/

“ครับ แล้วผมจะคุยกับมิวอีกทีหนึ่ง”

/อืม...งั้นแค่นี้ก่อนนะ พ่อจะสวดมนต์แผ่เมตตาสักหน่อย/

“ครับคุณพ่อ” เขาวางสาย ก่อนจะยิ้มบางๆ บิดาของเขาเปลี่ยนไปมากแล้วจริงๆ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ