บทที่ 92 92

เขานิ่งไปพักหนึ่งก่อนหัวเราะ ขยับเดินมายืนชิดขอบเตียง จับคางเธอบังคับให้แหงนหน้าขึ้นสบตากับเขา ก่อนจะพูดว่า “ชาติหน้า ฉันไม่สนใจหรอก รู้แค่ว่าชาตินี้เธอได้ฉันเป็นผัวไปแล้ว ! ”

เธอสะบัดหน้าพรืดจนหลุดจากอุ้งมือใหญ่ บ้าจริงเชียว...ทำไมเธอถึงหน้าร้อนวาบๆ ตอนนี้แก้มของเธอจะต้องกำลังแดงอยู่แน่ๆ

คำว่า ‘ผ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ