บทที่ 106 นินทา

ทั้งสองคนหันมามองหน้ากัน เกริกเกียรติยิ้มปากกว้าง

“ฝากเอาไว้ก่อนนะ” แต่งขวัญทำปากขมิบขมุบ

“ฝากว่าไง...” เขากระซิบที่ข้างหู

“จะให้ผมจัดการคุณใช่ไหม หรือคุณจะจัดการผม”

“คนบ้า...” เธอว่าเขา สายตาเกริกเกียรติที่มองมายังเธอออกอาการหื่น

“กินๆ เข้าไป” เธอหยิบขนมปังยัดไปที่ปากของเขา

“อุ๊บ...” เขาอ้าปา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ