บทที่ 13 ภาพซ้อน... ลูกของเขา

ป้องณวัฒน์ถอนลมหายใจออกมา มองตามแผ่นหลังของรินดาไปอย่างไม่รู้หัวใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องยืดเยื้อ

“พี่บอยคะ”

(“อะไรยายริน แหม...เหมือนมีเซนส์นะ พี่กำลังคิดถึงเราพอดี”)

“สรุปงานของโครงการสีระวัฒนา รินส่งให้พี่บอยทางอีเมลนะคะ สรุปยังค้างอีกโครงการเดียว” เธอรีบพูดในสิ่งที่ต้องพูด

(“อั้ยยะ พี่ไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ