บทที่ 53 คุณอลัน

“ไอ้... เวร... หน็อยแน่ ยังหน้าด้านหน้าโทรมาอีก ได้เลย...รุ่นน้องเหรอ เด็กใหม่...เชอะ...ก็ได้เดี๋ยว...อีแม้วจะจัดการให้กระเด็นไปไม่รู้ทิศเลย หึ...”

หญิงสาวตั้งท่ารอคอยเวลาที่จะแก้แค้นดนัยมานานแล้ว วันนี้ไม่ได้จัดการดนัย ก็จัดการคนของดนัยก็แล้วกัน เอกอนงค์นั่งขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ตาจ้องนาฬิกาไม่กะพริบ

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ