บทที่ 67 ความรัก มันคือดี๊

“ขึ้นมาสิครับ” เขาเปิดประตูให้จากข้างใน

เพียงอรเงยหน้ามองไปยังบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ใกล้พอสมควร ก่อนจะชั่งน้ำหนักของที่อยู่เต็มสองมือ ก้าวขึ้นไปนั่งบนรถหรูของเขาอย่างเกรงใจ

“สวัสดีครับ ผมแมน” เขาเอ่ยแนะนำตัว เธอสะบัดผมที่ระปิดใบหน้าเบาๆ ก่อนจะส่งยิ้มให้

“ออค่ะ เพื่อนของริน”

“อ๋อครับ...” เขาพยักหน้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ