บทที่ 94 โดนเล่นงานกลับ

ยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยอะไร ริมฝีปากร้อนๆ ก็อ้างับขบเม้มยอดเชอร์รีสีสดของเธอเข้าอย่างจัง และเขาก็ดูดกินเหมือนเด็กหิวนมมารดา

“คุณอังเดร อย่าค่ะ อื้อ...” เธอทุรนทุราย สองมือที่ถูกมัดพยายามขยับเพื่อให้มันหลุดรอด จนเนื้อที่ถูกเชือกผ้ารัดทั้งสองข้อมือเป็นรอยแดง

“อย่าทำอะไรฉันนะคะ ไม่นะ อย่านะ ไม่เอา อย่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ