บทที่ 95 เอาแต่ใจไปนะนายอะ

เขายิ้มแบบพออกพอใจที่ได้เป็นคนแรกของเธอ เขาก้มลงไปประกบริมฝีปาก แล้วประทับรอยรักตามลำคองามระหง และดอกบัวตูมคู่ใหญ่ตรงหน้า เธอแอ่นหน้าอกเข้าหาปากร้อนๆ ของเขาอย่างลืมตัว

ส่วนล่างของพ่อศิลปินใหญ่ก็ขยับกระดกสะโพกโยกย้ำตอกอัดความเป็นชายชาติบุรุษเข้าออกอย่างเชื่องช้า เธอเผลอไผลร้องร่ำๆ ออกมาอย่างไม่อายปา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ