บทที่ 18 ตอนที่ 18 อะไรก็ยอม

ปากหนาบดขยี้ลงมาบนปากอิ่มอย่างแรง ใช้มือกดศีรษะคนตัวเล็กเอาไว้ ยิ่งณรมลดิ้นมากเท่าไร พฤกษ์ก็ยิ่งลงน้ำหนัก   มากขึ้น ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปหาความหวานในปากอิ่ม ตวัด   ดูดดึงลิ้นเล็กที่เอาแต่จะถอยหนี ความรู้สึกมากมายประเดประดังเข้ามา ทั้งโหยหา คิดถึง และโมโหผสมปนเปกันไปหมด

ณรมลดิ้นรนขัดขืน ใบหน้าสวยเบี...