บทที่ 12 ถ้าชอบจะยิ้มให้ทุกวัน

บทที่11

ปั้นจั่น…

ผมรีบใส่เสื้อผ้า แล้ววิ่งตามม่านหมอกลงมาแต่ก็ไม่เจอแล้ว ไม่รู้ว่าเธอวิ่งไปทางไหน ผมกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ก็ไร้วี่แวว

"เฮ้อ"  ผมพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ ผมยืนอยู่หน้าคอนโดสักพัก แล้วเดินเข้ามาในคอนโด  เอาไว้เธอใจเย็นกว่านี้ผมจะอธิบายให้เธอฟังเอง  ผมรู้ว่าเธอกำลังโกรธ  ผมอธิบายยังไงเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ