บทที่ 22 หลอกล่อ

บทที่21

ผมมองหน้าน้ำค้างตาเขียวปั๊ด​  ยัยเด็กผีเนี่ยมาไม่รู้จักเวล่ำเวลา​   ผมกำลังเล่นจ้ำจี้มะเขือเปราะกะเทาะหน้าแว่น กับม่านหมอกอยู่เลย​   ดันมาขัดจังหวะได้

อุตส่าห์ผมพยายามหว่านล้อมม่าน​หมอก​ทุกอย่าง​   แต่กลับมาเสียแผนเพราะผู้หญิงตัวเล็กๆที่ทำหน้าเป็นอยู่ขอบบ่อนี่ เฮ้อ! ผมล่ะเซ็งจริงๆ

"ทำอะไรกั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ