บทที่ 57 ผู้หญิงด้วยกันย่อมเห็นใจกันเป็นธรรมดา

บทที่56

ม่านหมอก

ฉันเดินมาโดยไม่สนใจหันกลับไปมองปั้นจั่นเลยแม้แต่น้อย  ฉันต้องเข้มแข็งและต้องผ่านจุดที่แย่ที่สุดไปให้ได้  ไม่ใช่ว่าฉันไม่รักปั้นจั่นนะคะ  ฉันรักเขามาก  รักมากจนไม่สามารถมีผู้ชายคนไหนเข้ามาในหัวใจของฉันได้อีก

แต่ฉันต้องเลือกแบบนี้  เพราะฉันไม่สามารถทำใจกลับไปอยู่และใช้ชีวิตครอบครัวก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ