บทที่ 39 EP 12 ไม่ต้องรีบ [2]

วินาทีนี้มันเหมือนโลกกำลังจะหยุดหมุน ผมไม่เคยคิดหรอกว่าผู้ชายที่ผมแอบมองมาหลายเดือนจะยืนอยู่ตรงหน้าผมแล้วจริงๆ ในเวลาแบบนี้ผมควรจะยกมือขึ้นไปโอบกอดเขาเอาไว้ แต่ผมกลับวางมือไม้ของตัวเองไม่ถูกเพียงเพราะผม ‘ไม่เคย’ ผมไม่คิดมาก่อนด้วยซ้ำว่าวันนี้มันจะมาถึงจริงๆ

พี่ไทม์สบตาผมแล้วอมยิ้มออกมาเหมือนจงใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ