บทที่ 42 ลีนของคุณชัช

ชัชวาลเดินเป็นหนูติดจั่น มองมือถือในมืออย่างไม่รู้จะทำอย่างไรดี เสียงฟ้าลั่นดังสนั่นจนคอนโดยังสะเทือน เขาเดินไปที่กระจกใส ๆ มองสายฝนเม็ดใหญ่ที่ฟาดกระทบกับกระจก จนไม่เห็นอะไรที่อยู่ข้างนอก ทุกอย่างดูรางเลือนไปหมด

ชัชวาลกดมือถือหาลลนาอีกครั้ง

ตืด...ตืด....ตืด.... มันติด แต่ไม่มีคนรับสาย

ตู๊ด...ตู๊ด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ