บทที่ 102 102

“เค็มเกินไป ผมไม่ชอบกินรสเค็ม คุณก็รู้ไม่ใช่เหรอวาเนีย ผมไม่กินแล้วล่ะ เอายามาให้ผมเลยเถอะ”

“ค่ะ” วาเนียเอาถ้วยไปวางบนโต๊ะแล้วหยิบขวดยาขึ้นมา “ฉันคิดตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าฝีมือของคุณรักชนกคงจะไม่ถูกปากคุณ ก็อย่างว่าแหละ ผู้หญิงคนนั้นเพิ่งรู้จักคุณได้ไม่นานจะรู้ใจคุณทุกอย่างได้ไง จริงไหมคะ ?”

“ข้าวต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ