บทที่ 39 39

คราวนี้หายไปนานร่วมครึ่งชั่วโมง ชายหนุ่มก็กลับมาพร้อมกล้วย 4 ลูก น้อยหน่า 3 ผล หน้าคมมันเยิ้ม แต่แววตากลับวาววับ

“มันจะมืดแล้ว และฉันก็ไม่มีมีดด้วย เลยปลิดผลไม้มาได้แค่นี้ กินรองท้องไปก่อนนะ”

“แค่นี้ก็เหลือเฟือแล้วค่ะ” มินชยารับกล้วยมาปอกเปลือก ส่งเข้าปาก เคี้ยวตุ้ยๆ พลางเหลือบมองคนที่ทรุดกายลงนั่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ