บทที่ 48 48

“บางทีฉันก็ไม่อยากสู้เลยจุนเอ้ย…” ดวงตาเหม่อมองไป เบื้องหน้าอย่างไร้จุดหมาย “ทัศห้ามไม่ให้เธอมาดูแลฉัน แต่เธอก็ยังอุตส่าห์มา ฉันไม่รู้จะตอบแทนเธอยังไงดี”

“อิฉันเป็นบ่าวนี่เจ้าคะ” ตอบพลางยิ้มละไม ป้อนข้าวไปเรื่อยๆ ส่วนปากก็ชวนคุยด้วยสำเนียงปกติ “ย่อมต้องซื่อสัตย์ต่อผู้มีพระคุณเป็นธรรมดา”

“ฉันผิดเอง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ