บทที่ 27 เลิกติดต่อผู้ชายทุกคน

แกร็ก! ฉันหันไปตามเสียงประตูที่ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างสูงที่เปิดมันเข้ามาด้วยสีหน้านิ่งเรียบ แต่สิ่งที่ทำให้ฉันกลัวเขามากกว่าเดิม ก็คงจะเป็นเชือกในมือของเขา

“คุณปราบ” ฉันเรียกชื่อเขาออกมาอย่างแผ่วเบา ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ถูกแล้วจริงๆ ฉันกลัวไปหมดแล้ว เพราะไม่เคยเห็นเขาแบบนี้มาก่อน

“คุยกับชู้พอใจหร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ