บทที่ 10 10

หอมแก้มนวลฟอดใหญ่ พร้อมทั้งรั้งร่างบอบบางขึ้นไปบนร่างของเขา

“อุ๊ย! พี่ใหญ่”

นิรดาอุทานซบหน้าที่อกแกร่ง อับอายในการกระทำนั้น

“พี่ทนไม่ไหวแล้วนะ” อภินันท์พูดจบ จึงจับร่างบอบบางให้กลางกายสาวสวมทับไปบนความแข็งแกร่งอย่างเชื่องช้า

นิรดาดิ้นรน เขาจับสะโพกงอนงามไว้แน่น คิดว่าท่านี้จะทำให้เธอเจ็บน้อยที่ส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ