บทที่ 76 76

กินเวลาไปนานพอสมควร โดยทั้งคู่ลืมเลือนคนที่รอทานข้าวอยู่ด้านล่างกันเสียสนิท

“ไม่เอา รำเพยจะใส่เอง” รำเพยว่าอย่างหงุดหงิด คนเอาแต่ใจไม่ยอมปล่อยเธอสักที

“ทำไมใส่กางเกงตัวนี้ ไปเปลี่ยนเดี๋ยวเลย ใส่กางเกงอะไรแบบนี้ มันสั้นเหมือนใส่กางเกงใน” อภิรักษ์กอดอกมองไม่สบอารมณ์

“อย่ามายุ่ง จะใส่มีอะไรหรือเปล่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ