บทที่ 96 96

“คุณพ่อขา... คุณพ่อ”

สขิลารีบปีนขึ้นเตียงบิดาในตอนเช้า ก่อนจะตะเกียกตะกายขึ้นไปบนคอของสิงหรัตน์ ใช้มือป้อมๆ ตีแขนล่ำๆ นั้นสองสามทีเพื่อปลุกให้เขาตื่น

“อื้อ... ลูกลิงที่ไหนนี่” ชายหนุ่มแสร้งทำเสียงรำคาญเล็กน้อย

“ลูกลิงของพ่อสิงห์ค่ะ”

สขิลากอดคอหนาแนบใบหน้ากลมๆ กับหน้าของบิดา

“แค่กๆๆ หายใจไม่ออก”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ