บทที่ 18 18

“ปล่อยนะ” วรัศยาพยายามทุบต้นแขนที่รัดเอวเธอไว้แรงๆ แต่เขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม มือของเขากลับเริ่มซุกซน เริ่มจากค่อยๆเลื่อนฝ่ามือไปลูบไล้ที่บริเวณฐานอกของหญิงสาว

“ปล่อย” เธอร้อง เมื่อเริ่มรู้สึกแปลกๆกับสัมผัสของเขา มันทำให้ชายหนุ่มนึกอยากแกล้งเธอให้หนักกว่าเดิม มือใหญ่เลื่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ