บทที่ 46 46

“เดี๋ยวนี้ดูเธอแปลกๆไปนะ” เสียงหล่อๆดังขึ้น ทำให้เธอต้องเงยหน้าขึ้นมองจึงได้เห็นตัวต้นเหตุที่ทำให้เธอไม่อยากจะทำหน้าที่ในการคุมลูกเสือต่อไป

“นัด...”

“ขอบคุณที่ยังจำกันได้นะ” เขาพูดกึ่งประชดก่อนจะจับข้อมือของเธอลากให้เดินตามเขา

“นี่นายจะลากฉันไปไหนน่ะ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ” เธอพยายามบิดข้อมือให้หลุดพ้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ