บทที่ 36 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป (75%)

“ก็เธอมันดื้อด้านเหลือใจนี่นา พูดดีด้วยหน่อยก็ทำท่างอแง” เห็นเธอเบ้หน้าทำท่าจะร้องไห้ก็นึกสงสารจึงลดโทนเสียงกระด้างให้น่าฟังขึ้นกว่าเดิม แต่ไม่วายมองอีกฝ่ายอย่างตำหนิ

“ฉันไม่ใช่เด็กนะ จะได้ทำท่างอแงอย่างที่คุณว่า” ลักษณ์ณาราสวนกลับทันที ใบหน้างามบึ้งตึงเมื่อโดนอีกฝ่ายวิจารณ์ถึงความจริง

“ถ้าไม่อยาก...