บทที่ 66 เมียสมนาคุณ (50%)

“หึๆ ทำให้ได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน” เสียงกลั้วหัวเราะลอยตามลมมาหลอกหลอน หญิงสาวอยากจะโพล่งขึ้นมานักว่าถึงเขาไม่พูดแบบนั้นเธอก็ทำอย่างที่พูดแทบไม่ได้อยู่แล้ว

“นั่นคุณจะไปไหนไม่ทราบ” เสียงกระด้างดักคอก่อนที่หญิงสาวจะก้าวออกจากห้อง พลางก้าวขาตามร่างอรชรไปอย่างกระชั้นชิด

“ก็ไปนอนห้องน้องมิเกลตามคำสั่งข...