บทที่ 184 บทส่งท้าย สุขนี้ที่รอคอย (150%)

“ฮึ่ย…คนลามก หน้าไม่อาย หื่นไม่มีใครเกิน เขาไม่พูดด้วยแล้ว” วาเนสซ่าขยับกลีบปากหวานด่าทออย่างงอนๆ ก่อนจะคลายวงแขนออกจากเอวสอบ แล้วหมุนตัวมายืนกอดอกหันหลังให้เขา

“ว่านจ๋า…” ปลายนิ้วเรียวสะกิดเบาๆ ที่ไหล่มนเป็นเชิงง้อ แต่แม่เจ้าประคุณก็ทำทีขยับร่างหนี

“เมียจ๋า…”

“ว่านไม่ได้ยินอะไรทั้งสิ้น” ว่าท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ