บทที่ 72 เล่ห์รันจวน บทที่ 4

แสงระวีไม่ได้อยากเลี้ยงสังสรรค์หรืออะไรทั้งสิ้น แต่เธอกำลังคิดถึงบ้านของเธอก็เท่านั้น อีกครั้งที่หญิงสาวเดินเลียบชายหาดไปบนฟองคลื่น แสงจันทร์สาดกระทบผิวน้ำและบรรยากาศรอบ ๆ แม้หงอยเหงาแต่ก็ไม่น่ากลัว

ร่างเล็กบางในชุดกระโปรงเสื้อสายเดี่ยวคลุมด้วยผ้าคลุมไหล่บาง ๆ เดินไปกระทั่งถึงโขดหินริมชายหาด เธอคิด...