บทที่ 23 คนในความมืด

“หนูหนัก!” ฉันหันไปจ้องหน้าคุณเขาแล้วปัดมือเขาออกพร้อมพาน้องพาร์ทเดินดูปลาต่อ!

“ยัย!!” ...ปรเมศวร์มองตามด้วยความอึ้งเล็กน้อยไม่คิดว่าเด็กสาวจะกล้าถึงขนาดเดินหนี ทั้ง ๆ ที่เขาอุตส่าห์ใจดีด้วย

“เรียบร้อยไหม”

[ยังครับนายแต่ใกล้แล้วครับอีกตั้งหลายชั่วโมงทันแน่นอนนายใจเย็น ๆ นะครับ]

“มึงไม่ต้องมาทำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ