บทที่ 105 105

“อื้อ...แบบนี้นี่เอง” สนธิยาพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ก่อนจะได้ยินเสียงของผู้ชายโต๊ะข้างๆ เอ่ยขึ้น

“น้องครับ คิดเงินด้วยครับ”

“174 บาทค่ะ” พนักงานเสิร์ฟเดินเข้ามาหาพร้อมกับส่งบิลไปให้

“พี่ขอเงินทอนไปเป็นเหรียญบาทเยอะๆ นะครับ”

“ได้ค่ะ” พนักงานเสิร์ฟขานรับ ก่อนจะล้วงเงินทอนให้กระเป๋าคาดมาออกมา แล้วส่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ