บทที่ 122 122

“กูกลัวเมียกูหนีโว้ย” สิงหราชบอกอย่างหัวเสีย ก่อนจะกดต่อสายไปหาคนสนิทของภรรยา เสียงสัญญาณดังขึ้นอยู่สองครั้ง ปลายสายก็กดรับทันที

[มะลิ! น้องรียากลับบ้านไปหรือยัง?]

[ยังเจ้า นายเห็นโพสต์ของคุณบัวหรือยังเจ้า]

[เห็นแล้ว อีกเดี๋ยวน่าจะลบ ฉันโทรไปเคลียร์กับพ่อของบัวมาแล้ว]

[ฮึก...นายว่าน้องรีย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ