บทที่ 152 จบบริบูรณ์

5 นาทีต่อมา...

“โอ้มายก้อด” น้ำเสียงเล็กๆ ของมารินที่ฟังแล้วดัดจริตแบบน่ารักน่าชังตามประสาเด็ก ร้องอุทานขึ้นพร้อมกับยกมือขึ้นปิดปากที่ปากและทำตาโต หลังเห็นนายใหญ่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำราวๆ สิบนาที แล้วเดินกลับมา

“อุ้ย! นั่นใช่สามีของรียาหรือเปล่าคะ” อารียาเอ่ยถามพร้อมกับยกมือขึ้นขยี้ตาของตัวเองเบาๆ อย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ