บทที่ 101 บทที่ 101

“ลำเอียง” กลิ่นจันทร์ตัดพ้อเขา ก่อนจะร้องอุทานเบาๆ เมื่อจู่ๆ เรียวปากหยักก็ประทับลงมาจูบอย่างดูดดื่มอยู่หลายนาที ก่อนที่เขาจะถอนปากออกไป เพื่อคุยกับเธอให้จบเรื่องเสียก่อน

“ก็เพราะเธอน่ารักแบบนี้ไง ใครจะไปเอ็นดูแบบน้องนุ่งได้ ฉันอยากได้เธอมาเป็นน้องไม่นุ่งมากกว่า”

“รู้ตัวมั้ยคะว่าคุณน่ะทั้งห่ามทั้ง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ