บทที่ 105 บทที่ 105

“พี่ยินดีด้วย”

“ขอบคุณค่ะ”

“พี่ต้องไปแล้ว”

“ไผ่ขออวยพรให้พี่หมอโชคดีนะคะ แล้วก็ขอบคุณที่เคยช่วยไผ่ ไผ่จำได้ไม่เคยลืมเลยค่ะ”

“หวังว่าสักวันพี่จะได้เจอไอ้ตัวเล็ก พี่ไปนะ”

“ค่ะพี่หมอ”

กลิ่นจันทร์ยิ้มให้หมออัคนีอย่างซาบซึ้งกระทั่งร่างสูงเดินจากไป ก่อนที่ผู้ชายซึ่งเป็นคู่ชีวิตจะเดินมายืนตรงหน้าด้วย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ