บทที่ 23 บทที่7.ความวัวยังไม่ทันจาง ข่าวร้ายก็ตามมาติดๆ 4

มาโคชำเลืองมองสาวตัวเล็กด้านข้างที่นั่งนิ่งเหมือนตุ๊กตายาง ชั่วเวลาแค่หนึ่งอึดใจ แต่ยาวนานในความรู้สึกของเธอ สิ้นสุดลง เมื่อคนตัวใหญ่จอดรถยนต์หน้าบ้านไม้หลังหนึ่งที่แลดูน่าพักผ่อน

“บ้านฉันเอง ที่นอนเวลาอยู่ที่นี่” ชายหนุ่มกล่าวสบายๆ ก่อนจะเดินนำหน้า จนนิรดาต้องรีบเดินตาม ช่วงขาของมาโคยาวกว่าเธอ2เท่...