บทที่ 18 บทที่ ๖ (๓) จบตอน

แพรวพราวแทบจะถลึงตาโต โกรธมันฉิบหายจนอยากขย้ำให้คอขาดสะบั้น แต่มองมุมนี้แล้วกลับยิ่งใจเริงกว่าเดิม

อยากรู้จริงๆ ว่าเนื้อหนังที่สักยันต์อาคมนั่นจะหวานถึงเพียงไหน เนื้อผู้ชาย... อยากกินเหลือเกิน!

“กูขอเนื้อมึงสักคำมิได้หรือไร งกนักนะ!!” เสียงหวานคำรามท่าทางขัดใจยิ่งทำให้เขารู้สึกเหมือนว่าหล่อนกำลังคลุ...