บทที่ 17 ตอนที่15

พรึบ

“อยากกิน….นั้น”เสื้อยืดของฉันถูกดึงพร้อมกับเสียงทุ้มเข้มของไดร์ฟ ฉันก็มองหน้าเขาและหันไปมองตามนิ้วที่เขาชี้

“น้ำเต้าหู้….ปาท่องโก๋?”

“ใช่^_^”ไดร์ฟยิ้มร่าแววตาของเขาเป็นประกายขึ้นอย่างแพรวพราวเหมือนเวลาเด็กเห็นของเล่นที่โดนใจและอยากได้

“ไปสิ^_^”ฉันเคลิ้มตามและยิ้มตอบไดร์ฟไปก่อนที่เราทั้งคู่จะพาก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ